روضه امام حسين از لسان زعفرجني...

روضه از لسان زعفرجني...

امام حسين(عليه السلام)کنار بدن ابوالفضل(عليه السلام)فقط گريه نکرد!!

مرحوم ميرزا مهدي اصفهاني(رحمه الله عليه)نقل ميکند:

شبي در ماه محرم بعد از مجلس روضه به منزل آمدم که استراحت کنم؛
ديدم در خانه را ميزنند ، دم در آمدم و ديدم يه آقايي که صورتش را هم پوشانده و مانند آدم هاي معمولي نيست از من تقاضا دارد به جلسه روضه آنها بروم و روضه بخوانم؛
من گفتم که الان دير وقت است و خسته ام ولي به احترام سيدالشهداء (عليه السلام)مي آيم،

در بين راه از جاهايي من را ميبرد که اصلا برايم آشنا نبود،با اينکه با محله ها و کوچه هاي شهر به خوبي آشنا بودم!
وقتي وارد مجلس روضه شديم من اصلا نگاه نکردم که افراد حاضر در مجلس چند نفرند و چگونه اند،فقط به جايگاه روضه خوان رفتم و روضه ام را خواندم؛
آن شب رسم بود که روضه قمر بني هاشم(عليه السلام)خوانده ميشد و من هم شروع کردم به خواندن روضه ايشان.

وقتي روضه به اينجا رسيد که گفتم:امام حسين(عليه السلام)کنار بدن ابوالفضل(عليه السلام)بلند بلند گريه کرد، ناگهان ديدم صدايي عجيب(که شبيه صداي انسانهاي عادي نبود) آمد که ميگفت:ميرزا مهدي!اينجاي روضه را اشتباه خواندي!!!

نگاه کردم ديدم فردي هست که از دو چشمانش مانند قوري، اشک جاري است!
سپس به من گفت:ميرزا!!من[و بعضي از طايفه ام]روز عاشورا کنار علقمه بوديم ولي از طرف امام حسين(عليه السلام)اذن جنگ نداشتيم و فقط بايد نگاه ميکرديم!
خودم ديدم که روز عاشورا،امام حسين(عليه السلام)کنار بدن غرق در خون ابوالفضل العباس(عليه السلام)فقط بلند بلند گريه نکرد،بلکه مثل زن بچه مرده ضجه ميزد!!![اين دو حالت با هم فرق دارند،ضجه يعني:بانگ،فرياد،ناله، غوغا،شيون،خروش،فغان]

[ميرزا ادامه ميدهد:]روضه تمام شد و دوباره همان شخص که با او به جلسه آمده بودم من را برگرداند؛
دم در منزل که رسيديم براي تشکر از روضه خواني،سکه اي در آورد و به من داد؛

نگاه کردم و ديدم سکه مثل سکه هاي چند قرن پيش هست،با تعجب از آن فرد پرسيدم شما چي کسي هستي؟آن مجلس که من را بردي چه مجلسي بود؟!اين سکه قديمي را از کجا آوردي؟

جواب داد:ميرزا مهدي!ما را نشناختي؟!من خودم از طايفه جن هستم و آن مجلس روضه براي جنيان بود و آن شخص که در وسط روضه، با تو حرف زد و در کربلا حضور داشت بزرگ طايفه جنيان،جناب زعفر(رحمه الله عليه)بود!!!

منقول از موثقين از علما و اهل منبر

اَلّلهُمَّ عَجِّـــل لِوَليِّکَ الفَرَج